کله شيريهاي بريستول در مقايسه با ماهي رانچو ژاپني كه خطوط خارجي پشتي آن به صورت منحني تيز به طرف پايين پا يك دمي كشيده شده شباهت بسيار نزديكي با كله شيريهاي پشت صاف چيني دارند.
سركلاهي از ويژگيهاي غالب اين ماهي مي‌باشد همچنين قسمت پشت اين ماهي صاف مي‌باشد. اين نوع ماهي محبوبترين ماهي ميان اعضاي BAS مي‌باشد. يكي از ماهيان باله بلند كله شيري در ژاپن به SHUKIN معروف مي‌باشد.
به گونه اي كه سركلاهكي آن بزرگتر است ويژگي برتري دارد. البته هر دوي آنها نمونه‌هاي زيبايي مي‌باشند. همانطوريكه مشاهده مي‌شود بالة دمي شبيه به حالت چتري مي‌باشد.
كه اصطلاحاً به دم چتري معروف است و خطوط خارجي پشت ماهي صاف و فاقد باله پشتي مي‌باشد. عكس ماهي سمت راستي در حال چرخش دوربين گرفته شده است.
مشخصات استاندارد كله شيريها مطابق ذيل مي‌باشد:
پهناي بدن بزرگتر از 2/1 بلندي بدن مي‌باشد، تاج كلاهكي آن كاملاً گسترش يافته و فاقد بالة پشتي مي‌باشد و بقيه باله‌ها جفتي (دوتايي) مي‌باشند بالة دمي از هم جدا مي‌باشد و

به شكل چنگالي است. قسمت انتهاي بيروني باله‌ها ظاهر كروي دارند و حداقل طول بدن cm5/5 يا ( اينچ) مي‌باشد.
ماهي پرجنب و جوش، فعال و كاملاً متعادل است، بدنش كشيده نمي‌باشد و خطوط خارجي بدن صاف و فاقد بالة پشتي مي‌باشد. بالة دمي كاملاً از هم جدا و تاج كلاهكي به طور كامل در 3 ناحيه سر توسعه يافته است به عبارت ديگر حدقه چشم در قسمت زيرين جمجمه واقع شده است.
رنگ ماهي در حالتهاي گوناگون بصورت براق (تك رنگ، رنگارنگ در نمونه‌هاي بسيار زيبا و شبيه به هم در قسمتهاي مختلف بدن) نيز مي‌باشد البته يك نوع ديگر ممكن است ظاهري نقش‌دار داشته باشند.
رنگهاي متاليك ظاهري براق دارند و تا قسمت داخل باله‌ها، اين رنگ امتداد دارد. ماهي نقش‌دار زمينه‌اي آبي با قسمتهاي كوچكي از رنگ بنفش، قرمز، نارنجي، زرد و قهوه‌اي ، همچنين خال‌هاي سياه دارد.

عمل تكثير و پرورش كله شيريها حدود 50 سال پيش بصورت فعاليتي جدي آغاز شد بطوريكه اين فعاليت توسط عموها و پدربزرگها و اعضاء خانواده در گذشته انجام مي‌شد. در آغاز فعاليت مزبور نژادهاي خاص اين ماهي كه ويژگيهاي برتري داشتند انتخاب شدند و نژادهايي كه پرورش يافتند اكثراً بصورت قرمز خالص و بعضي از آنها هم با زمينه قرمز و لكه‌‌هاي سفيد بودند . از گونه‌هاي نگه‌داري شده كه حدود 40 ماهي مولد بود براي سال بعد حدود 150 بچه ماهي تكثير يافت. عمليات جفت‌گيري معمولاً خصوصيات خاصي دارد كه در بيشتر مواقع تكثيركنندگان از يك قانون پيروي مي‌كنند. تكثير كننده‌اي يك كله شيري سياه را با گونه قرمز آن آميزش داد و برخلاف انتظارش بدن ماهي بوجود آمده سرتاسر رنگي بود كه پديده‌اي جالب محسوب شد و با وقوع اين پديده به اين نتيجه رسيدند كه هميشه از يك قانون خاص پيروي نمي‌شود و در طبيعت اين گونه وقايع رويداده است. با توجه به اينكه مولدها را براي تكثير انتخاب كرده بود اين واقعه صورت گرفت. بعضي مواقع يك نژاد در بعضي از سالها ‌تخم‌ريزي نمي‌كند. علت اين وضعيت تاكنون مشخص نگرديده است. با اين ويژگيها افزايش و تكثير كله شيريها كارآساني نيست. در نژادهاي برتر از 1000 بچه ماهي موجود، مي‌بايستي 50 قطعه از آنها باقي بمانند تا بزرگ شوند. اين نسبت حدوداً بالاي حد استاندارد كه نسبت 200 به 1 است مي‌باشد. اين دست‌آورد، قابل رقابت براي نسبتهاي ساير گونه‌ها نظير شابون كينز بريستول و دم چتريها مي‌باشد.
گونه‌هايي از ماهيان كله‌شيري نظير گونه دم مجزا و گونة پشت صاف بدون باله پشتي داراي بيشترين مشكلات در نگهداري و مراقبت مي‌باشند.
به نظر مي‌رسد نژادهاي برتر با يك روش تكثير و پرورش مي‌يابند و تكثير آنها تنها راه براي ازدياد نژادها با ويژگيهاي مخصوص بخود مي‌باشد.
ماهي‌ها عمليات تخم‌ريزي را در استخرها انجام مي‌دهند كه در پي آن تكثير كننده آنها را به مخزنهاي آب تميز در مزرعه‌هاي پرورش انتقال مي‌دهد و با روش انتخاب دستي آنها را براي جفت‌گيري و تكثير انتخاب مي‌كنند.
به ماهي‌هاي بالغ و نوزادان غذاهاي استاندارد داده مي‌شود. متداولترين ذره خوراكي براي ماهي‌‌هاي بالغ ، آكوارين و كينگ بريتيش مي‌باشد. دافني هم زماني كه فراهم باشد مناسبترين خوراك است.
اولين و عمده‌ترين گونه‌هاي برگزيده براي تكثير و پرورش، تك دميها، پشت صافها، صورتيها و برنزها مي‌باشند كه از ميان آنها ماهيها را انتخاب كرده و طي دوران سال براي تكثير و پرورش آماده مي‌كنند..